ว่าด้วยเรื่องงานโฮม

สวัสดีผองเพื่อน งานที่เป็นที่พูดกันมาก่อนวันที่ 2 กุมภาก็คืองานโฮม เจอเพื่อนคนไหนก็ถามจะไปงานโฮมรึเปล่า ถ้าเพื่อนคนนั้นไปก็จะคุยแต่งชุดอะไร เป็รยังไง ไปยังไง นัดเจอกันที่โรงเรียนหรือห้าง ไปกี่โมง พล่ามไปเรื่อยๆ หรือถ้าเพื่อนคนนั้ไม่ไปก็จะถาม ทำไมไม่ไป แล้วสุดท้ายก็ลงด้วยการอ้อนวอน ขู่เข็ญ พูดพล่ามไปเรื่อยๆชักแม่นำทั้ง 5 ให้เพื่อนไป เรียกได้ว่าเป็นงานที่ได้รับความสนใจไม่น้อยเลยทีเดียว หนึ่งใผลที่เพื่อนบางคนไม่ไปก็เพราะมันแพง ในความเห็นเรา เราก็ว่ามันแพง แต่พอไปแล้วก็สนุกดี มันเป็นประลบการณ์ที่ไม่เคยมีมาก่อนเพราะเราไม่เคยไปงานแบบนี้เลย วันนั้นวันเสาร์ที่ 2 ตอน 5 โมงเย็นแม่บอกให้รีบไปแต่งตัวเพราะกลัวรถติด เดี๋ยวเราจะไปสาย เราก็รีบมากเพราะไม่ฟังแม่มัวแต่ดูทีวี สุดท้ายก็รีบมากๆแล้วก็ลืมนั่นลืมนี่ ไปถึงงาน 6.15น. แต่นั่งรอกานต์ถึงทุ่มนึง ระหว่างนั่งรอก็คิดนู่นคิดนี่เช่น เขาจะเรื่มกินกันรึยังน้า แล้วก็เจอเพื่อนหลายคนเหมือนกัน จันทร์ มิ้ว อีฟชาย โอ้วแม่เจ้าจันทร์แต่งตัวได้เปรี้ยวมาก เห็นแล้วอึ้ง แล้วก็รอกานต์ต่อไป แล้วกานตก็โทรมาบอกว่าหาทางเข้าไม่ถูก อืม...สุดท้ายก็มาจนได้ มาทั้งครอบครัวเลย พ่อแม่น้องชาย(ที่น่ารัก)เห็นกานต์แล้วแบบว่าช็อค แต่งตังผู้หญิงมากท่าทางก็เป็นผู้หญิงไม่มีเค้าแบบที่โรงเรียนเลย พูดไม่ออกแต่จะแซวไปก็กลัวกานต์จะเขิน พอขึ้นลิฟต์ไปกานต์อายมากเรียกได้ว่าไม่อยากเข้างาน เราเลยต้องลากเข้าไป .....
ติดตามตอนต่อไป...
บ๊ายบาย